Yüce Allah insanı en güzel bir biçimde yaratmıştır. (Tîn, 95/4) İnsanın varoluş amacına yönelik bir yaşam sürebilmesi ve kulluk bilinci içinde olabilmesi için mutlaka yol göstericiye ihtiyacı vardır. Bu nedenle Cenab-ı Allah insanı bu dünya hayatında bir başına bırakmamış, ona doğru yolu göstermek üzere peygamberler ve kitaplar göndermiştir. İlahi kitabın emirlerine uymak ve onun uygulamasını bize gösteren peygamberimize tabi olmak bizler için yaşamın en önemli gayesi olmalıdır. Dünya ve ahiret hayatımızın inşası ve insanın anlam arayışı ancak bu şekilde karşılığını bulacaktır. Hz. Peygamber, “Size iki şey bırakıyorum. Onlara sımsıkı sarıldığınız sürece yolunuzu şaşırmayacaksınız. Bunlar, Allah’ın kitabı ve peygamberinin sünnetidir.” (Muvatta’, Kader, 3) buyurur. İnsanlık tarihin her döneminde bu rehberliğe ihtiyaç duymuştur. İstikamet üzere olmak ve gerçek anlamda kurtuluşa ulaşabilmek için yüce Allah’ın bizlere lütfettiği bu iki rehbere bütün benliğimizle sarılmalıyız.
Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed’in (sas) doğumu (M. 571)
