Azrâil kelimesi muhtemelen İbrânîce asıllı olup Kur’ân-ı Kerîm’de ve sahih hadislerde geçmemektedir. Yahudilikte ondan fazla ölüm meleği vardır. Bunlardan birinin adı “Azrael”dir.
Kur’an’ı Kerim’de can almakla görevli elçiden hem “melek” (tekil) hem “melâike” (çoğul) şekilinde bahsedilmiştir.
Bu sebeple Azrâil’in ruhları almakla görevli melekler topluluğunun reisi olduğu ya da meleklerden yardımcıları bulunduğunu yorumu yapılmıştır.
“Nihayet birinize ölüm geldiği vakit elçilerimiz onun canını alır ve görevlerinde asla kusur etmezler.” (En’âm, 6/61)
“… Kendilerine melek elçilerimiz, canlarını almak için geldiğinde, “Hani Allah’ı bırakıp tapınmakta olduğunuz şeyler nerede?” derler. Onlar da, “Bizi yüzüstü bırakıp kayboldular” derler…” (A‘râf, 7/37)
“Melekler, kâfirlerin yüzlerine ve artlarına vura vura ve “haydi tadın yangın azabını” diyerek canlarını alırken bir görseydin.” (Enfâl, 8/50)
“Melekler onların canlarını iyi kimseler olarak alırken, “Selâm size! Yapmış olduğunuz iyi işlere karşılık girin cennete” derler. (O kâfirler) kendilerine ancak meleklerin veya senin Rabbinin helâk emrinin gelmesini bekliyorlar.” (Nahl, 16/32-33)