

Besmele, her hayırlı işin başında Allah’ı hatırlamanın ifadesidir. Kur’an-ı Kerim, besmelenin kadim bir gelenek olduğunu bize gösterir. Hz. Nuh (as) kendisine inananlara gemiye binmelerini söylerken besmeleyi kullanmış (Hûd, 11/41), Hz. Süleyman’ın (as) yazıp Sebe’ kraliçesine gönderdiği mektup besmeleyle başlamış (Neml, 27/30), İslam’ın ilk vahyi olan ayet (Alak, 96/1) besmeleyi ihtiva etmiştir.
İslam’ı, insanlığa tebliğ etmek üzere gönderilen Efendimiz (sas) Allah’ı anarak başlanmayan her anlamlı söz veya işin bereketsiz/sonuçsuz olduğunu söylemiş (İbn Hanbel, II, 360), her vesileyle besmelenin önemini hatırlatmıştır.
Âlimlerimiz besmele okurken en güzel ifadenin “Bismillâhirrahmânirrahîm” olduğunu, “Bismillâh” demenin de besmele yerine geçeceğini bildirmiştir. Müslüman besmele çekerek, sadece Allah’ın rızasını kazanmak umuduyla bir işi yapmaya niyet etmiş, bütün söz ve davranışlarında rahmet ve merhameti ilke edineceğini ifade etmiş olur.