Kardeşliği Bitiren Haset

Kardeşliği Bitiren Haset

Haset, başkasının elinde olanın yok olmasını istemek; başkasının varlığına, imkânına tahammül edememektir. Habis bir duygu olan haset kişiye hâkim olduğunda insanın halifeliği anlamını kaybedecek; bozgunculuk, kavga ve kargaşa hâkim olacaktır yeryüzüne. Aynı annenin karnında aynı babanın ocağında can cana büyüyen kardeşler arasına haset girdi mi tüm merhamet bağları bir bir kopar. Din kardeşlerinin arasına sızdığında da sonuç benzer şekilde cereyan eder. Birbirinin malına, makamına bakarak içlerinde haset büyütenler, din kardeşliğinin gücünden de mahrum kalırlar. Kardeşliği tahrip ettiği gibi kulun Rabbiyle ilişkisini de zedeler haset. Çünkü haset eden şükrü de unutur. Başkalarının elindeki ile ilgilenmekten kendi elindekileri fark edemez. İlla bir yarış içine girecekse insanoğlu, Rabbine yakınlaşmakta olmalıdır onun yarışı. Zira bu huzur veren, dünyada da ahirette de kazandıran, başkasının yolunu kesen değil beraberce iyilikte sebat edip koşturan bir yarıştır.

Bir Ayet: “Göklerin ve yerin yaratılması elbette ki insanların yaratılmasından daha büyük bir olaydır ama insanların çoğu bunu bilmez.” (Mü’min, 40/57)