Mikat nedir?

“Belli bir zaman tespit etmek” anlamındaki “vakt” kökünden türemiştir. Mekke’ye giden veya hac ve umre yapacak âfâkîlerin (mîkât sınırları dışında oturan kimseler) ihramsız geçemeyecekleri sınırlardır.

Cibril’in (as) gösterdiği bu sınır noktalarını Hz. İbrahim (as) “alem” adı verilen taşlarla işaretlemiş ve Hz. Peygamber de (sas) yenilemiştir. (Müslim, Ḥac, 11-12)

Mekke ve etrafında bitkileri koparılmamak ve hayvanları avlanmamak üzere sınırları belirlenmiş bölgeye “Harem” denir. Bu sınırların dışında kalan yerlere ise “Hil” denir.

Zülhuleyfe; (Âbyâr-ı Alî) Medine yönündeki Mekke’ye en uzak mîkâttır. Resûl-i Ekrem (sas) vedâ haccı için burada ihrama girmiştir.

Cuhfe; (Râbiğ) Arika, Filistin, Şam yönündeki mîkâttır. Harap durumda olup uğrak yeri değildir.

Karnülmenâzil; (Seylülkebîr) Necid bölgesi ve Körfez ülkeleri yönündeki mîkâttır.

Yelemlem; Yemen, Malezya, Endonezya, Çin ve Hindistan yönündeki mîkâttır.

Zâtüırk; (Darîbe) Irak yönündeki mîkâttır.

Ten’im; (Aişe Mescidi) Harem bölgesindekiler umre ihramına girmek için en yakın bu sınıra giderler.