Yaklaşık 960 kilometre mesafeden çekilen görüntüler, gök taşının sıra dışı çift loblu yapısını gözler önüne serdi. Donaldjohanson’un, “temas ikilisi” (contact binary) olarak bilinen birleşik yapıda olduğu tespit edildi. NASA uzmanları, asteroidin ince boyun kısmındaki sırt benzeri yapıları, iç içe geçmiş dondurma külahlarına benzetti.
Lucy misyonunun baş araştırmacısı ve Güneybatı Araştırma Enstitüsü’nden gezegen bilimci Hal Levison, “Donaldjohanson asteroidi son derece karmaşık bir jeolojiye sahip. Bu yapıları detaylı inceledikçe, Güneş Sistemi’ndeki gezegenlerin oluşum sürecine dair çok önemli bilgiler elde edeceğiz.” dedi.
Lucy uzay aracı, 20 Nisan’da Donaldjohanson’a yaklaşık 600 mil (960 kilometre) yaklaşarak her iki saniyede bir görüntü kaydetti. Görseller, gök taşının iki küçük gök cisminin çarpışarak birleşmesiyle oluştuğunu ortaya koydu.
Yapılan ölçümler sonucunda Donaldjohanson’un önceki tahminlerden daha büyük olduğu anlaşıldı. Asteroidin uzunluğu yaklaşık 8 kilometre, en geniş noktadaki genişliği ise 3,5 kilometre olarak belirlendi.
Bu gözlem, Lucy’nin Kasım 2021’deki fırlatılışından bu yana ikinci asteroid geçişi oldu. Uzay aracı, daha önce Dinkinesh adlı bir asteroid ile onun uydusu Selam’ı da gözlemlemişti. Selam’ın da bir temas ikilisi olduğu anlaşılmıştı.
NASA, bu iki gözlemi “ön hazırlık” olarak değerlendiriyor. Lucy’nin asıl hedefi, Jüpiter’in yörüngesinde yer alan ve dev gezegenin kütle çekimi sayesinde dengede kalan Truva asteroitlerini detaylı şekilde incelemek.
NASA Lucy Programı Bilim Sorumlusu Tom Statler, erken görüntülerin uzay aracının güçlü donanımını net biçimde ortaya koyduğunu belirterek, “Lucy, Truva asteroidlerine ulaştığında Güneş Sistemi’nin erken tarihine dair yepyeni bir pencere açacak” ifadelerini kullandı.
Lucy, bu yılın geri kalanını ana asteroid kuşağında seyahat ederek geçirecek. Truva asteroidlerinden ilki olan Eurybates ile ilk temasın Ağustos 2027’de gerçekleşmesi planlanıyor. 2027 ile 2033 yılları arasında dört Truva asteroidinin daha incelenmesi hedefleniyor.
