Peygamberimizin (sas) Allah Sevgisi

Kur’an-ı Kerim, Müminlerin Allah’ı her şeyden daha çok sevdiklerini bildiriyor. (2/Bakara, 165.)

Şüphesiz Peygamberimiz Allah’ı herkesten daha çok severdi. Bunun içindir ki O, geceleri ayakları şişinceye kadar namazda dururdu.

Hz. Âişe validemiz diyorlar ki Peygamberimiz sabah namazının iki rekât sünnetini kıldıktan sonra,

“Bu iki rekâtın verdiği zevk yanında dünyanın bütün zevkleri hiçtir.” (Müslim, “Salâtü’l-musâfirîn”, 14.) derdi.

Bu, Peygamberimizin Allah’a olan derin sevgisi sebebiyle O’na ibadet etmekten ne kadar büyük haz duyduğunun bir ifadesidir.

Hz. Ömer (b. el-Hattâb) anlatıyor: Bir gün Peygamberimiz çocuğundan ayrılan bir kadın gördü. Kadın, çocuğuna olan hasreti sebebiyle rastladığı her çocuğu kucağına alıyor ve emziriyordu. Peygamberimiz orada bulunan arkadaşlarına dönerek,

—Bu kadın çocuğunu hiç ateşe atar mı, diye sormuş, orada bulunanlar,

—Asla, cevabını vermişler. Bunun üzerine Peygamberimiz,

—O hâlde biliniz ki Allah’ın kullarına merhameti, bu kadının çocuğuna olan merhametinden çok daha fazladır. (Buhârî, “Edeb”, 18.) buyurdu.

Kaynak: DİB İslam İlmihali