SON OSMANLI PADİŞAHI: VI. MEHMED (SULTAN VAHDEDDİN)
DOĞUMU: 4 OCAK 1861 – İSTANBUL
VEFATI: 16 MAYIS 1926 – SAN REMO
Babası Sultan Abdülmecid, annesi Gülistü Kadınefendi’dir.
Altı aylıkken babası, dört yaşındayken de annesi vefat etti. Bu yüzden üvey annesi Şâyeste Hanım tarafından büyütüldü.
Fatih Medresesi’nde eğitim gördü, bazı hocalardan özel dersler aldı.
3 Temmuz 1918’de Sultan Mehmed Reşad vefat edince VI. Mehmed adıyla tahta çıkarıldı.
Sarayda bir kurmay heyeti kurarak I. Dünya Savaşı’nı yakından takip etti.
Savaşın kötüye gitmesi üzerine 7 Ekim 1918’de Mustafa Kemal Paşa, padişaha “Barıştan başka çare yok” telgrafını çekti.
30 Ekim 1918’de Bahriye Nâzırı Rauf Bey’in başkanlığında Mondros Mütarekesi imzalandı.
21 Aralık 1918’de olağanüstü dönemden parlamenter sistemle çıkılabileceğine inanmadığından Meclis-i Mebûsan’ı feshetti.
30 Nisan 1919’da Mustafa Kemal Paşa’yı 9. Ordu Müfettişi olarak Anadolu’ya gönderdi. Erzurum ve Sivas Kongreleri ile millî direniş örgütlendi.
16 Mart 1920’de İstanbul İtilaf Devletleri tarafından resmen işgal edildi.
23 Nisan 1920’de Ankara’da TBMM açıldı.
Saltanat kaldırıldı, hilâfet makamının Türkiye Devleti’ne bağlı olduğu ve halifenin meclis tarafından seçileceği ilan edildi.
Saltanatın ilgası, siyasi yalnızlık ve şahsî güvenliğini tehdit eden gelişmeler karşısında Sultan Vahdeddin 17 Kasım 1922’de İngilizler tarafından Malta’ya gönderildi.
16 ay ailesinden ayrı kaldıktan sonra 3 Mart 1924’te Osmanoğulları’nın sürgün edilmesiyle onlara yeniden kavuştu.
Hâtıratında kaçmadığını, hicret ettiğini; saltanatsız hilâfeti kabul ya da reddetmeye zorlandığını, buna karşı koyamadığını ifade etti.
San Remo’da vefat eden Mehmed Vahdeddin, 60.000 liret borç bıraktığı için cenazesi haczedilerek bir odaya kilitlendi ve borçları ödenmeden defnedilmesine izin verilmedi.
Naaşı, bir ay sonra alınıp Şam’a götürülerek 3 Temmuz 1926’da Süleymaniye Camii’ne defnedildi.