Görüntüler, mühendislerin gemi sulara gömülene kadar elektrik sistemlerini çalışır halde tutmak için çaba gösterdiğini ortaya koyuyor.
National Geographic ve Atlantic Productions tarafından hazırlanan belgesel için denizaltı robotlarıyla gerçekleştirilen taramada, gemi enkazının bulunduğu 3.800 metrelik derinlikte 700 binden fazla görüntü alındı. Elde edilen verilerle Titanic’in birebir dijital ikizi oluşturuldu.
Uzmanlar, simülasyon verilerinin gemi gövdesinde A4 kağıdı büyüklüğünde delikler bulunduğunu ve bu küçük boyuttaki hasarların bile batışa yol açtığını belirtti.
Yeni taramada, muhtemelen buzdağının çarpması sonucu kırılan bir limbo penceresi tespit edildi. Bu bulgu, hayatta kalan yolcuların odalarına buz parçalarının girdiğine dair ifadelerini doğrular nitelikte.
Geminin arka bölümünde bulunan kazan dairesindeki bazı kazanların içe doğru çökmüş olduğu, bunun da kazaların hâlâ çalışır durumda olduğunu gösterdiği kaydedildi. Ayrıca, bir vananın açık konumda olması, elektrik üretim sistemine buhar akışının sürdüğünü işaret ediyor.
Titanic uzmanı Parks Stephenson, “Titanic, bu felaketin hayatta kalan son tanığı ve hâlâ anlatacak hikâyeleri var” değerlendirmesinde bulundu.
Stephenson, enkazın tamamının bütüncül şekilde görüntülenmesinin, ne olduğunun anlaşılması açısından kritik olduğunu vurguladı.
Geminin kazan dairesinde kalan mühendis ekibin, kömür kürekleyerek sistemleri çalışır halde tutmaya çalıştığı ve bu uğurda hayatını kaybettiği belirtildi. Yolcuların ifadelerine göre gemi batarken dahi ışıklar yanmaya devam etti.
Uzmanlar, geminin buzdağına yalnızca hafifçe çarpmasına rağmen, bu çarpmanın gövde boyunca küçük delikler oluşturduğunu ve suyun yavaş yavaş içeri sızarak bölmeleri aştığını ifade etti.
Newcastle Üniversitesi’nden denizcilik mimarlığı uzmanı Simon Benson, “Titanic’in batıp batmaması, neredeyse A4 kağıdı büyüklüğündeki deliklere bağlıydı. Ancak bu delikler uzun bir alana yayıldığı için su yavaş yavaş tüm gemiye doldu” dedi.
Beyaz Yıldız Hattı (White Star Line) şirketine ait olan Titanic, 15 Nisan 1912 sabahının erken saatlerinde battı. Dijital taramalar, yolculara ait kişisel eşyaların da enkaz çevresinde yer aldığını gösterdi.
Uzmanlar, gemi enkazının hızla bozulduğunu ve 40 yıl içinde tamamen yok olabileceğini belirtiyor.
