112’de çalışan çiftin zorlu mesaisi

Göreve 5 yıl önce başladıkları 112 Acil Sağlık Hizmetleri İstasyonu’nda tanışan paramedik (ambulans ve acil bakım teknikeri) 28 yaşındaki Merve ve 27 yaşındaki Burak Şimşek, 1,5 yıl önce evlendi.

Hem meslektaş hem de hayat arkadaşı olarak zorlu görevlerin üstesinden gelen çift, birlikte görev yaptıkları ambulansta hayat kurtarmak için çabalıyor.

“Nöbetlere beraber gidiyoruz”

Merve Şimşek, 24 saat usulüyle çalıştıkları istasyonda mesai arkadaşı, evde ise aile olarak mutlu bir hayat sürdüklerini söyledi.

Vakalara müdahale esnasında birbirlerine destek olduklarını ve aynı duygularla hareket edebildiklerini belirten Şimşek, şunları kaydetti:

“Çevremden olumlu görüşler aldığım gibi bazen de olumsuz görüşler alıyorum. Bize, ‘Evde de iş yerinde de sürekli berabersiniz, sıkılmıyor musunuz?’ diyorlar. İnsan anlaştığı insanla 7 gün 24 saat birlikte olmak isteyebiliyor. Ben de istiyorum açıkçası. Çünkü eşim, halimden anlayabiliyor. Saygı ve sevgi çerçevesinde devam ediyoruz. Nöbetlere şu an beraber gidiyoruz. Nasip olur da inşallah ileride çocuğumuz olursa devletimizin verdiği bazı haklar var. Eşim için babalık, benim için de annelik ve süt izni şeklinde. Devletimizin verdiği hakları kullanıp çapraz nöbet usulüyle çocuğumuza bakabiliriz. Ben nöbetteyken eşim, eşi nöbetteyken ben çocuğa bakabileyim diye çalışma saatlerimiz ayarlanabiliyor. İleride bu şekilde yapmayı planlıyoruz.”

[Fotoğraf: AA]

“Ev işlerini de sadece eşime yüklemiyorum”

Burak Şimşek ise eşinin kendisiyle birlikte vakalara gelmesinden memnun olduğunu söyledi.

Birlikte 24 saat çalıştıkları için daha iyi empati kurabildiklerini vurgulayan Şimşek, “Eşime mesaide yardım ediyorum ve ev işlerini de sadece eşime yüklemiyorum. Ailelerimiz de bize destek veriyor” dedi.

Vakalara müdahale ettiklerinde özellikle yaşlı bireyleri kendi anne babaları gibi gördüklerini belirten Şimşek, “Bir kış günü yerdeki karın yarım metreyi bulduğu bir dönemde, köyde bir teyzemizi almaya gittik. Gece saat 04.00 civarıydı, hasta mide kanaması geçiriyordu. O teyzenin kapısına kadar ambulansla giremedik. Sırtımda ambulansa kadar taşıdım. Bir sene sonra aynı eve başka bir hasta için gittiğimizde, o teyzenin bizi görüp tanıdıktan sonra, ‘Sizin sayenizde ben buradayım ve ayaktayım. Allah razı olsun.’ demesi, bu mesleğin en güzel yanlarından birisi” diye konuştu.