Kelimenin aslı Farsça kendekârîdir. “Kendi” oymak, kesmek; “kârî” ise iş ve çalışma anlamındadır. Osmanlıcada “kalemkârî” ya da “kündekârî“ denilir. “Künde” tomruk, masif anlamına gelir. Dekoratif doğramacılık (ağaç işçiliği) tekniği olan kündekârî; sekizgen, beşgen, yıldız, çarkıfelek vb. geometrik şekillerde kesilmiş küçük ahşap parçaların çivi ve tutkal yardımı olmaksızın birbirine geçirilmesi işlemidir....