Asırlar boyunca Asya’dan, Orta Doğu’dan ve Avrupa’dan tüccarların uğradığı Endonezya, Güneydoğu Asya’da bir takımadalar ülkesidir. Yer altı zenginlikleri ve doğal güzellikleri ile ön plana çıkan Endonezya toprak ve nüfus bakımından dünyanın en büyük İslam ülkesidir. Hicri birinci asırdan itibaren Müslüman deniz tüccarları vasıtasıyla İslam dini Endonezya topraklarında kök salmıştır. Sahabe ve tabiûn dönemlerinde Çin’in Kanton limanı bölgesinde yayılan İslam dini, Çin ile İslam dünyası arasındaki sık temaslar, özellikle Endonezya sularından geçen ticaret yolları bu bölgenin İslamlaşmasına katkı sağlamıştır. Endonezya takımadalarında İslamiyet gönüller fethedilerek, kardeşlik köprüleri kurularak yayılmıştır. Faslı seyyah İbn Battûta 1345 ve 1346 yıllarında Çin’e gidip gelirken Sumatra’dan geçmiş ve hükümdarın bir Müslüman olduğunu, halk içinde Arap ve Çin ırkından Müslümanlar bulunduğunu yazmıştır. Endonezya yüzyılları aşkın bir zamandır İslamiyet’in en doğu kapısı konumundadır.
Bir Ayet: “Allah sizin tövbenizi kabul etmek ister; nefsani arzularına uyanlar ise büsbütün yoldan çıkmanızı isterler.” (Nisâ, 4/27)