Manevi Bir Arınma Yöntemi Olarak Teyemmüm

İslam’da temizliğin su kullanılarak yapılması esastır. Suyun bulunmadığı veya hastalık, soğuk, can güvenliği endişesi gibi sebeplerden ötürü su kullanmanın mümkün olmadığı durumlarda kolaylık prensibi gözetilerek teyemmüme ruhsat verilmiştir. Toprak veya toprak türü temiz bir madde kullanılarak ellerin, yüzün ve kolların mesh edilmesi şeklinde yapılır. Zorunlu durumlarda abdest ve guslün yerine geçen itibari/simgesel bir temizliktir. Allah Teâlâ Kur’an-ı Kerim’de kullarını temizlemek, onlar için nimetini tamamlamak ve onların şükretmesini sağlamak maksadıyla, kullarına teyemmüm kolaylığını getirdiğini beyan etmektedir. Teyemmüm, beden temizliğinin ötesinde manevi bir arınma yöntemidir. İster abdest isterse boy abdesti niyetiyle olsun, elleri –avuç içi toprağa gelecek şekilde– temiz toprağa dokundurup yüzü meshetmek, sonra bir kez daha dokundurup kolları dirseklerle beraber meshetmekten ibarettir. Abdest ve guslü bozan şeyler yanında, kullanılabilir su bulmak da teyemmümü bozmaktadır.

Bir Ayet: “Müminleri bırakıp kâfirleri dost edinenler, onların yanında izzet mi arıyorlar? Bilsinler ki bütün izzet yalnızca Allah’a aittir.” (Nisâ, 4/139)